
علی فریدونی متولد سال 1333 در تهران است و از سال 1355 در خبرگزاری جمهوری اسلامی شروع به فعالیت کرد. در پنج سال ابتدای ورودش به خبرگزاری در محیط لابراتوار مشغول بود و در زمان مدیر عاملی دکتر خرازی و دبیر سرویسی رسول قدیری نیا ماموریت یافت تا با حضور در منطقه عملیاتی از شکست حصر آبادان عکاسی کند و این شد اولین دوربین به دست گرفتنِ او و آغازی بر امروزی که ایستاده است.
او شرکت درمجموعه نمایشگاههای انفرادی و دسته جمعی شامل نمایشگاههای خانه عکاسان، موزه هنرهای معاصر، موزه هنرهای معاصر فلسطین، هلال احمر، آزادگان و جانبازان و نمایشگاه یونسکو را در کارنامه اش دارد.
محسن راستانی درباره عکسهای فریدونی میگوید: «جهان این عکسها اختیاری، آگاهانه و انسانی به نظر میرسد. وقتی در یکی از عکسهایش رزمندهای با چشمان مغموم و گریان کارت به جا مانده از دوست شهیدش را به سوی دوربین نشانه میرود، تمام این لحظه برای عکاسی است که بر اساس اراده او از زندگی، جدا شده و در مقابل چشمان تاریخ میایستد. این عکسها ما را متقاعد میکنند که قدرت دارند گواهی حقیقی باشند برای تاریخ سرزمین و به منزله چشمی است در مقابل جنگ که هرگز بسته نمیشوند!».
همچنین کتابی از مجموعه عکس های علی فریدونی توسط انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس به چاپ رسیده است.



